erschrecken

erschrecken (język niemiecki)

IPA: [ɛɐ̯ˈʃʁɛkn̩]

wymowa:

​ ​ ​

znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony, nieprzechodni

(1.1) przestraszyć się, przerazić się

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony, przechodni

(2.1) przestraszać, przestraszyć, przerażać, przerazić

odmiana:

(1.1) erschrecken (erschrickt), erschrak, erschrocken (sein)

(2.1) erschrecken (erschreckt), erschreckte, erschreckt (haben)

przykłady:

(1.1) Ich bin erschrocken. → Przestraszyłam/Przestraszyłem się.

(2.1) Habe ich dich erschreckt? → Przestraszyłam/Przestraszyłem cię?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Erschrecken n

przym. erschrecklich, erschreckend

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: schrecken • abschrecken • aufschrecken • erschrecken • verschrecken • zurückschrecken

źródła: