erkunden (język niemiecki) edytuj

wymowa:
?/i
IPA[ɛɐ̯ˈkʊndn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) rozpoznawać, rozpoznać, badać, zbadać
odmiana:
(1.1) erkund|en (erkundet), erkundete, erkundet (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Erkundung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: