erbaccia (język włoski) edytuj

wymowa:
IPA/er.ˈbat.ʧa/
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chwast, zielsko
odmiana:
(1.1) lp erbaccia; lm erbacce
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) malerba
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. erba ż, erbaggio m, erbaio m, erbaiolo m, erbario m, erbatico m, erbato m, erbatura ż, erbetta ż, erbolato m, erborazione ż, erborista m ż, erboristeria ż, erboristica ż, erborizzatore m, erborizzazione ż, erbuccia ż
czas. erbeggiare, erbire, erborare, erborizzare
przym. erbaceo, erbale, erbato, erboristico, erboso
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. erba
uwagi:
źródła: