epitaf (język polski) edytuj

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ɛˈpʲitaf], AS[epʹitaf], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. epitafium
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na podstawie innych epitafów dowiadujemy się, zamieszkiwali tutaj kapłani […][1].
(1.1) Czego zatem możemy dowiedzieć się z treści epitafów o jaworznickiej społeczności żydowskiej, której przedstawiciele spoczywają na tutejszym kirkucie?[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. epitafium n
przym. epitafijny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. Barbara Legutko, Co Tydzień Jaworzno, 2004-10-21, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Barbara Legutko, Co Tydzień Jaworzno, 2004-10-21, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

epitaf (język chorwacki) edytuj

 
epitaf (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
IPA/epǐtaf/
podział przy przenoszeniu wyrazu: e•pi•taf
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) epitafium
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

epitaf (język czeski) edytuj

 
epitaf (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) epitafium
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

epitaf (język słowacki) edytuj

 
epitaf (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) epitafiumnapis nagrobkowy, wierszowany lub nie[1]
(1.2) epitafiumtablica ku czci zmarłego umieszczana w kościołach[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. epitafný, epitafový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „epitaf” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.

epitaf (język słoweński) edytuj

 
epitaf (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) epitafium
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

epitaf (język szwedzki) edytuj

 
epitaf (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) epitafium
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) epitafium
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. epitafium n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: