epikurejczyk
epikurejczyk (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) filoz. zwolennik epikureizmu
- (1.2) książk. człowiek korzystający z życia
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik epikurejczyk epikurejczycy dopełniacz epikurejczyka epikurejczyków celownik epikurejczykowi epikurejczykom biernik epikurejczyka epikurejczyków narzędnik epikurejczykiem epikurejczykami miejscownik epikurejczyku epikurejczykach wołacz epikurejczyku epikurejczycy depr. M. i W. lm: (te) epikurejczyki
- przykłady:
- składnia:
- hiperonimy:
- (1.1) filozof
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Epikur m, epikureizm m
- forma żeńska epikurejka ż
- przym. epikurejski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Epicurean
- baskijski: (1.1) epikurotar
- białoruski: (1.1) эпікурэец m; (1.2) эпікурэец m
- bułgarski: (1.1) епикуреец m; (1.2) епикуреец m
- hiszpański: (1.1) epicúreo m; (1.2) epicúreo m
- niemiecki: (1.1) Epikureer m
- rosyjski: (1.1) эпикуреец m; (1.2) эпикуреец m
- słowacki: (1.1) epikurejec m, epikurovec m; (1.2) epikurejec m
- ukraiński: (1.1) епікуреєць m; (1.2) епікуреєць m
- źródła: