wymowa:
IPA: [ˌɛpʲikuˈrɛjism̥], AS: [epʹikurei ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.epenteza i ̯ akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) filoz. jeden z kierunków filozoficznych; zob. też epikureizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W czasach nowożytnych epikureizm był akceptowany przez wielu ludzi w jego części etycznej, z całkowitym odrzuceniem atomizmu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) eudajmonizm
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Epikur m, epikurejczyk m, epikurejka ż
przym. epikurejski, Epikurowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „zmie” wymawia się alternatywnie jako „zmie” albo „źmie”.