environment (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szt. typ działania artystycznego, w którym widz doznaje wrażeń z otaczającej go zmodyfikowanej przestrzeni[1][2]; zob. też environment w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W Polsce po raz pierwszy environment zorganizowano w 1958 roku w Salonie Nowej Kultury w Warszawie[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) instalacja
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. environment
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „environment” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Porada „environment” w: Poradnia językowa PWN.
  3. z Wikipedii
wymowa:
IPA/ɪnˈvaɪɹə(n)mɨnt/ lub /ɪnˈvaɪɚ(n)mɨnt/, SAMPA/In"vaIr@(n)mInt/ lub /In"vaI@`(n)mInt/
wymowa amerykańska?/i
wymowa brytyjska?/i
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) otoczenie, środowisko
(1.2) medium
(1.3) ośrodek
(1.4) żywioł
odmiana:
lm environments
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. environmentalism, environmentalist
czas. environ
przym. environmental
przysł. environmentally
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) ekol. środowisko
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. environmentálny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: