entrüsten (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ɛntˈʁʏstn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) oburzać (się), oburzyć (się)
odmiana:
(1.1)[1] entrüsten (entrüstet), entrüstete, entrüstet (haben)
przykłady:
składnia:
(1.1) (sich) über etw./jdn. (Akk.) entrüsten
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Entrüsten n, Entrüstung ż
przym. entrüstet
związki frazeologiczne:
Wer redet, was ihn gelüstet, muss hören, was ihn entrüstet
etymologia:
uwagi:
zobacz też: rüstenabrüstenaufrüstenausrüsteneinrüstenentrüstenhochrüstennachrüstenumrüstenzurüsten
źródła: