enklityka (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. wyraz niemający własnego akcentu i tworzący całość akcentową z wyrazem go poprzedzającym; zob. też enklityka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mogą one poprzedzać taki wyraz (proklityki, np. do domu, u stóp), albo następować po nim (enklityki, por.: bij go, daj mi)[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. enkliza ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: proklityka
tłumaczenia:
źródła:
  1. Alicja Nagórko, Zarys gramatyki języka polskiego, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.