enklawa
enklawa (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) polit. adm. geogr. terytorium państwa lub jego część otoczone ze wszystkich stron przez terytorium lądowe innego państwa; zob. też enklawa w Wikipedii
- (1.2) teren otoczony ze wszystkich stron obszarem innego rodzaju[1]
- (1.3) przen. miejsce dające poczucie bezpieczeństwa[2]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik enklawa enklawy dopełniacz enklawy enklaw celownik enklawie enklawom biernik enklawę enklawy narzędnik enklawą enklawami miejscownik enklawie enklawach wołacz enklawo enklawy
- przykłady:
- (1.1) San Marino jest enklawą na terytorium Włoch.
- (1.3) Pasieka była dla niego enklawą, której nikomu z członków rodziny nie było wolno naruszać.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) eksklawa
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) enclave
- arabski: معزل m
- bułgarski: (1.1) анклав m
- duński: (1.1) enklave w; (1.2) enklave w
- francuski: enclave ż
- hiszpański: enclave m
- niemiecki: (1.1) Enklave ż
- portugalski: enclave m
- rosyjski: (1.1) анкла́в m; (1.2) анкла́в m
- szwedzki: (1.1) enklav
- włoski: (1.1) enclave ż
- źródła: