endemiczny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) występujący tylko na określonym obszarze
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na Dominice żyje kilka gatunków endemicznych ptaków.
składnia:
kolokacje:
(1.1) gatunek endemiczny • choroba endemiczna
synonimy:
antonimy:
(1.1) pandemiczny
hiperonimy:
(1.1) miejscowy, rzadki
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. endemia ż, endemit mrz, endemizm mrz
przysł. endemicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. endémique[1] < gr. ἔνδημος
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

endemiczny (język kaszubski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) endemiczny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) lokalny, miescowi, môlowi, regionalny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἔνδημος
uwagi:
źródła: