emitent

emitent (język polski)

wymowa:

IPA: [ɛ̃ˈmʲitɛ̃nt], AS: [ẽmʹitẽnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ekon. podmiot emitujący papiery wartościowe (np. akcje, obligacje itp.)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	emitent	emitenci
dopełniacz	emitenta	emitentów
celownik	emitentowi	emitentom
biernik	emitenta	emitentów
narzędnik	emitentem	emitentami
miejscownik	emitencie	emitentach
wołacz	emitencie	emitenci
depr. M. i W. lm: (te) emitenty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. emisja ż, emitowanie n

czas. emitować ndk.

przym. emisyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) issuer
• czeski: (1.1) emitent m
• hiszpański: (1.1) emisor m
• nowogrecki: (1.1) εκδότης m
• słowacki: (1.1) emitent m

źródła:

emitent (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) ekon. emitent

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: