eminencja
eminencja (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) tytuł przysługujący kardynałom, wielkiemu mistrzowi Zakonu Maltańskiego, niektórym patriarchom i metropolitom prawosławnym, w Polsce również prymasowi; zob. też eminencja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik eminencja eminencje dopełniacz eminencji eminencji celownik eminencji eminencjom biernik eminencję eminencje narzędnik eminencją eminencjami miejscownik eminencji eminencjach wołacz eminencjo eminencje
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- szara eminencja
- etymologia:
- łac. eminentia → wyniosłość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) eminence
- baskijski: (1.1) gorentasun
- esperanto: (1.1) eminenco
- hiszpański: (1.1) eminencia ż
- niemiecki: (1.1) Eminenz ż
- słowacki: (1.1) eminencia ż
- włoski: (1.1) eminenza ż
- źródła: