elegancik

elegancik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) iron. mężczyzna, który ubiera się z przesadną elegancją

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	elegancik	eleganciki
dopełniacz	elegancika	elegancików
celownik	elegancikowi	elegancikom
biernik	elegancika	elegancików
narzędnik	elegancikiem	elegancikami
miejscownik	eleganciku	elegancikach
wołacz	eleganciku	eleganciki
ndepr. M. i W. lm: (ci) elegancikowie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) modniś

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. elegancja ż, elegant m, elegantka ż

przym. elegancki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• włoski: (1.1) zerbinotto m, zerbino m, moscardino m, ganimede m

źródła: