ekstremizm
ekstremizm (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wyznawanie skrajnych, krańcowych poglądów w jakiejś kwestii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik ekstremizm dopełniacz ekstremizmu celownik ekstremizmowi biernik ekstremizm narzędnik ekstremizmem miejscownik ekstremizmie[1] wołacz ekstremizmie[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) polityczny / prawicowy / lewicowy / religijny ekstremizm
- synonimy:
- (1.1) radykalizm, radykalność, ultracyzm
- antonimy:
- hiponimy:
- (1.1) lewactwo, rewolucjonizm
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ekstremistyczność ż, ekstremista m, ekstremistka ż, ekstremalność ż
- przym. ekstremistyczny, ekstremalny
- przysł. ekstremalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. extrémisme[2] < łac. extremus
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) extremism
- arabski: (1.1) تطرف
- baskijski: (1.1) estremismo
- białoruski: (1.1) экстрэмізм m
- bułgarski: (1.1) екстремизъм m
- chorwacki: (1.1) ekstremizam m
- czeski: (1.1) extremismus m
- francuski: (1.1) extrémisme m
- hiszpański: (1.1) extremismo m
- interlingua: (1.1) extremismo
- maltański: (1.1) estremiżmu m
- niemiecki: (1.1) Extremismus m
- nowogrecki: (1.1) εξτρεμισμός m
- portugalski: (1.1) extremismo
- rosyjski: (1.1) экстремизм m
- slovio: (1.1) ekstremizm (екстремизм)
- szwedzki: (1.1) extremism
- ukraiński: (1.1) екстремізм m
- włoski: (1.1) estremismo
- źródła:
- 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.
- ↑
Hasło „ekstremizm” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- екстремизм
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) ekstremizm
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: