ekstremizm (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɛksˈtrɛ̃mʲism̥], AS[ekstrmʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wyznawanie skrajnych, krańcowych poglądów w jakiejś kwestii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Niektórzy posądzali go o prawicowy ekstremizm.
składnia:
kolokacje:
(1.1) polityczny / prawicowy / lewicowy / religijny ekstremizm
synonimy:
(1.1) radykalizm, radykalność, ultracyzm
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) postawa, skrajność
hiponimy:
(1.1) lewactwo, rewolucjonizm
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ekstremistyczność ż, ekstremista m, ekstremistka ż, ekstremalność ż
przym. ekstremistyczny, ekstremalny
przysł. ekstremalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. extrémisme[2] < łac. extremus
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2.   Hasło „ekstremizm” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

ekstremizm (slovio) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
екстремизм
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ekstremizm
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: