eksterordinara
- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nadzwyczajny, niezwykły, niebywały, wyjątkowy (wybijający się ponad przeciętność lub zdarzający się niezwykle rzadko)
- (1.2) nadzwyczajny (ponadprogramowy, pozaseryjny, spowodowany szczególnymi okolicznościami)
- odmiana:
- (1.1-2)
ununombro multenombro nominativo eksterordinara eksterordinaraj akuzativo eksterordinaran eksterordinarajn
- przykłady:
- (1.1) Sed kiam la reĝino ekvidis ŝian eksterordinaran belecon, ŝia koro pleniĝis de kolero kaj malamo kontraŭ la knabino[1]. → Lecz kiedy królowa zobaczyła swoją nadzwyczajną urodę, jej serce napełniło się gniewem i nienawiścią przeciwko dziewczynie.
- (1.2) Momente ĝi havas 42 ordinarajn, kvar emeritajn kaj tri eksterordinarajn membrojn, inter ili 11 virinojn[2]. → Aktualnie ma 42 zwyczajnych, czterech emerytowanych i trzech członków nadzwyczajnych, wśród nich 11 kobiet.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) eksterordinara inteligenteco → nadzwyczajna inteligencja • eksterordinara kapablo → nadzwyczajna zdolność/umiejętność
- (1.2) eksterordinaraj cirkonstancoj → nadzwyczajne okoliczności • eksterordinaraj elspezoj → nadzwyczajne wydatki • eksterordinara perdo → nadzwyczajna strata • eksterodinara mesaĝo → nadzwyczajny komunikat
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1-2) ordinara
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. eksterordinare
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: