ekskomunikować

ekskomunikować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛkskɔ̃mũɲiˈkɔvaʨ̑], AS: [ekskõmũńikovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) rel. nałożyć na kogoś ekskomunikę, wyłączyć ze wspólnoty Kościoła

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		ekskomunikować
czas teraźniejszy		ekskomunikuję	ekskomunikujesz	ekskomunikuje	ekskomunikujemy	ekskomunikujecie	ekskomunikują
czas przeszły	m	ekskomunikowałem	ekskomunikowałeś	ekskomunikował	ekskomunikowaliśmy	ekskomunikowaliście	ekskomunikowali
	ż	ekskomunikowałam	ekskomunikowałaś	ekskomunikowała	ekskomunikowałyśmy	ekskomunikowałyście	ekskomunikowały
	n	ekskomunikowałom	ekskomunikowałoś	ekskomunikowało
tryb rozkazujący		niech ekskomunikuję	ekskomunikuj	niech ekskomunikuje	ekskomunikujmy	ekskomunikujcie	niech ekskomunikują
pozostałe formy czas przyszły m będę ekskomunikował, będę ekskomunikować będziesz ekskomunikował, będziesz ekskomunikować będzie ekskomunikował, będzie ekskomunikować będziemy ekskomunikowali, będziemy ekskomunikować będziecie ekskomunikowali, będziecie ekskomunikować będą ekskomunikowali, będą ekskomunikować ż będę ekskomunikowała, będę ekskomunikować będziesz ekskomunikowała, będziesz ekskomunikować będzie ekskomunikowała, będzie ekskomunikować będziemy ekskomunikowały, będziemy ekskomunikować będziecie ekskomunikowały, będziecie ekskomunikować będą ekskomunikowały, będą ekskomunikować n będę ekskomunikowało, będę ekskomunikować będziesz ekskomunikowało, będziesz ekskomunikować będzie ekskomunikowało, będzie ekskomunikować czas zaprzeszły m ekskomunikowałem był ekskomunikowałeś był ekskomunikował był ekskomunikowaliśmy byli ekskomunikowaliście byli ekskomunikowali byli ż ekskomunikowałam była ekskomunikowałaś była ekskomunikowała była ekskomunikowałyśmy były ekskomunikowałyście były ekskomunikowały były n ekskomunikowałom było ekskomunikowałoś było ekskomunikowało było forma bezosobowa czasu przeszłego ekskomunikowano tryb przypuszczający m ekskomunikowałbym, byłbym ekskomunikował ekskomunikowałbyś, byłbyś ekskomunikował ekskomunikowałby, byłby ekskomunikował ekskomunikowalibyśmy, bylibyśmy ekskomunikowali ekskomunikowalibyście, bylibyście ekskomunikowali ekskomunikowaliby, byliby ekskomunikowali ż ekskomunikowałabym, byłabym ekskomunikowała ekskomunikowałabyś, byłabyś ekskomunikowała ekskomunikowałaby, byłaby ekskomunikowała ekskomunikowałybyśmy, byłybyśmy ekskomunikowały ekskomunikowałybyście, byłybyście ekskomunikowały ekskomunikowałyby, byłyby ekskomunikowały n ekskomunikowałobym, byłobym ekskomunikowało ekskomunikowałobyś, byłobyś ekskomunikowało ekskomunikowałoby, byłoby ekskomunikowało imiesłów przymiotnikowy czynny m ekskomunikujący, nieekskomunikujący ż ekskomunikująca, nieekskomunikująca ekskomunikujące, nieekskomunikujące n ekskomunikujące, nieekskomunikujące imiesłów przymiotnikowy bierny m ekskomunikowany, nieekskomunikowany ekskomunikowani, nieekskomunikowani ż ekskomunikowana, nieekskomunikowana ekskomunikowane, nieekskomunikowane n ekskomunikowane, nieekskomunikowane imiesłów przysłówkowy współczesny ekskomunikując, nie ekskomunikując rzeczownik odczasownikowy ekskomunikowanie, nieekskomunikowanie

przykłady:

(1.1) Kapłan diecezji Sacramento w USA został ekskomunikowany za to, że jako zawieszony ksiądz odprawiał Mszę św. i publicznie szerzył swe antypapieskie nauczanie.

(1.1) Papież ekskomunikował buntowniczego króla i zwolnił jego poddanych ze złożonej mu przysięgi.

składnia:

(1.1) ekskomunikować + B., nie ekskomunikować + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wykląć, wyklinać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ekskomunikowanie n, ekskomunika ż

ims. ekskomunikowany

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. excommunicare

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) excommunicate
• arabski: (1.1) حرم
• baskijski: (1.1) eskumikatu
• duński: (1.1) ekskommunikere
• francuski: (1.1) excommunier
• hiszpański: (1.1) excomulgar
• interlingua: (1.1) excommunicar
• łaciński: (1.1) excommunico
• niemiecki: (1.1) exkommunizieren
• nowogrecki: (1.1) αφορίζω
• szwedzki: (1.1) exkommunicera, bannlysa
• węgierski: (1.1) exkommunikál
• włoski: (1.1) scomunicare

źródła: