ekscelencja
ekscelencja (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌɛksʦ̑ɛˈlɛ̃nʦ̑ʲja], AS: [ekscelẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) tytuł honorowy nadawany biskupom w Kościołach katolickich oraz ministrom i ambasadorom (tytuł dożywotni)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ekscelencja ekscelencje dopełniacz ekscelencji ekscelencji celownik ekscelencji ekscelencjom biernik ekscelencję ekscelencje narzędnik ekscelencją ekscelencjami miejscownik ekscelencji ekscelencjach wołacz ekscelencjo ekscelencje
- przykłady:
- (1.1) [...] Ojciec Święty Benedykt XVI wyznaczył Jego Ekscelencję Antoniego Dziemiankę Administratorem Apostolskim [...] Archidiecezji Mińsko-Mohylewskiej.[1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. excellentia → wyższość, pierwszeństwo
- uwagi:
- zobacz też: eminencja • magnificencja
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Excellency
- bułgarski: (1.1) екселенц m
- duński: (1.1) excellence w
- esperanto: (1.1) ekscelenco, episkopa moŝto
- francuski: (1.1) Excellence ż
- niemiecki: (1.1) Exzellenz ż
- węgierski: (1.1) excellencia
- wilamowski: (1.1) ekselenc ż
- źródła: