eklektyczny (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌɛklɛkˈtɨʧ̑nɨ], AS[eklektyčny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) będący zlepkiem kilku (często niespójnych) stylów, pojęć, poglądów
(1.2) taki, który odnosi się do eklektyzmu, stylu w historii sztuki
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kompilacyjny
antonimy:
(1.1) synkretyczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ekloga ż, eklektyzm m, eklektycyzm ż, eklektyczność ż, eklektyk m, eklektyczka ż
przysł. eklektycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) gr. ἐκλεκτικόςwybierający od gr. ἐκλέγωwybieram[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.