egzystencjalizm

egzystencjalizm (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛɡzɨstɛ̃nˈʦ̑ʲjalʲism̥], AS: [egzystẽncʹi ̯alʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) filoz. współczesny kierunek filozoficzny, którego przedmiotem badań są indywidualne losy jednostki ludzkiej; zob. też egzystencjalizm (filozofia) w Wikipedii

(1.2) psych. holistyczna teoria osobowości i szkoła terapeutyczna, zrodzona na gruncie ruchu humanistycznego w psychologii; zob. też egzystencjalizm (psychologia) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	egzystencjalizm
dopełniacz	egzystencjalizmu
celownik	egzystencjalizmowi
biernik	egzystencjalizm
narzędnik	egzystencjalizmem
miejscownik	egzystencjalizmie
wołacz	egzystencjalizmie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. egzystencja ż, egzystencjalista m

czas. egzystować ndk.

przym. egzystencjalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. existentialisme

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) existentialism
• arabski: (1.1) وجودية ż
• baskijski: (1.1) existentzialismo
• białoruski: (1.1) экзістэнцыялізм m
• bułgarski: (1.1) екзистенциализъм m
• esperanto: (1.1) ekzistadismo, ekzistencialismo
• estoński: (1.1) eksistentsialism
• francuski: (1.1) existentialisme m
• hebrajski: (1.1) אקזיסטנציאליזם
• hiszpański: (1.1) existencialismo m
• interlingua: (1.1) existentialismo
• nowogrecki: (1.1) υπαρξισμός m
• portugalski: (1.1) existencialismo m
• rosyjski: (1.1) экзистенциализм m
• slovio: (1.1) egzistizm (егзистизм)
• szwedzki: (1.1) existentialism w, existensialism w
• turecki: (1.1) varoluşçuluk, egzistansiyalizm
• ukraiński: (1.1) екзистенціалізм m
• węgierski: (1.1) egzisztencializmus
• włoski: (1.1) esistenzialismo m

źródła: