egzaminować

egzaminować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛɡzãmʲĩˈnɔvaʨ̑], AS: [egzãmʹĩnovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob., ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: e•g•za•mi•no•wać

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) przeprowadzać egzamin, poddawać coś lub kogoś egzaminowi

(1.2) przen. badać, obserwować, wypytywać

odmiana:

(1.1-2) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		egzaminować
czas teraźniejszy		egzaminuję	egzaminujesz	egzaminuje	egzaminujemy	egzaminujecie	egzaminują
czas przeszły	m	egzaminowałem	egzaminowałeś	egzaminował	egzaminowaliśmy	egzaminowaliście	egzaminowali
	ż	egzaminowałam	egzaminowałaś	egzaminowała	egzaminowałyśmy	egzaminowałyście	egzaminowały
	n	egzaminowałom	egzaminowałoś	egzaminowało
tryb rozkazujący		niech egzaminuję	egzaminuj	niech egzaminuje	egzaminujmy	egzaminujcie	niech egzaminują
pozostałe formy czas przyszły m będę egzaminował, będę egzaminować będziesz egzaminował, będziesz egzaminować będzie egzaminował, będzie egzaminować będziemy egzaminowali, będziemy egzaminować będziecie egzaminowali, będziecie egzaminować będą egzaminowali, będą egzaminować ż będę egzaminowała, będę egzaminować będziesz egzaminowała, będziesz egzaminować będzie egzaminowała, będzie egzaminować będziemy egzaminowały, będziemy egzaminować będziecie egzaminowały, będziecie egzaminować będą egzaminowały, będą egzaminować n będę egzaminowało, będę egzaminować będziesz egzaminowało, będziesz egzaminować będzie egzaminowało, będzie egzaminować czas zaprzeszły m egzaminowałem był egzaminowałeś był egzaminował był egzaminowaliśmy byli egzaminowaliście byli egzaminowali byli ż egzaminowałam była egzaminowałaś była egzaminowała była egzaminowałyśmy były egzaminowałyście były egzaminowały były n egzaminowałom było egzaminowałoś było egzaminowało było forma bezosobowa czasu przeszłego egzaminowano tryb przypuszczający m egzaminowałbym, byłbym egzaminował egzaminowałbyś, byłbyś egzaminował egzaminowałby, byłby egzaminował egzaminowalibyśmy, bylibyśmy egzaminowali egzaminowalibyście, bylibyście egzaminowali egzaminowaliby, byliby egzaminowali ż egzaminowałabym, byłabym egzaminowała egzaminowałabyś, byłabyś egzaminowała egzaminowałaby, byłaby egzaminowała egzaminowałybyśmy, byłybyśmy egzaminowały egzaminowałybyście, byłybyście egzaminowały egzaminowałyby, byłyby egzaminowały n egzaminowałobym, byłobym egzaminowało egzaminowałobyś, byłobyś egzaminowało egzaminowałoby, byłoby egzaminowało imiesłów przymiotnikowy czynny m egzaminujący, nieegzaminujący ż egzaminująca, nieegzaminująca egzaminujące, nieegzaminujące n egzaminujące, nieegzaminujące imiesłów przymiotnikowy bierny m egzaminowany, nieegzaminowany egzaminowani, nieegzaminowani ż egzaminowana, nieegzaminowana egzaminowane, nieegzaminowane n egzaminowane, nieegzaminowane imiesłów przysłówkowy współczesny egzaminując, nie egzaminując rzeczownik odczasownikowy egzaminowanie, nieegzaminowanie

przykłady:

(1.1) Pracownik WORD-u egzaminował przyszłych kierowców pod wpływem alkoholu.

(1.2) (…) Gomułka zwymyślał Aristowa: – Co wy tu mnie egzaminujecie[?] – krzyknął usłyszawszy pytania ambasadora. – Macie swoje informacje i wiecie, jaki charakter mają demonstracje w Gdańsku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) odpytywać, przeegzaminowywać, przepytywać, pytać, sprawdzać

(1.2) analizować, badać, inspekcjonować, maglować, odpytywać, przeegzaminowywać, przepytywać, przesłuchiwać, pytać, sprawdzać, testować, weryfikować, wypytywać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. egzamin mrz, egzamen mrz, egzaminator mos, egzaminatorka ż, egzaminatorskość ż, egzaminowanie n, przeegzaminowanie n, przeegzaminowywanie n

czas. przeegzaminować dk., przeegzaminowywać ndk.

przym. egzaminacyjny, egzaminatorski, egzaminowy, poegzaminacyjny, poegzaminowy, przedegzaminacyjny, przedegzaminowy

przysł. egzaminacyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. examinieren < franc. examiner < łac. examino

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) examine sb in/on sth; (1.2) probe
• arabski: (1.1) عجم, امتحن
• białoruski: (1.1) экзаменаваць
• chiński standardowy: (1.1) 考 (kǎo)
• duński: (1.1) eksaminere; (1.2) eksaminere
• esperanto: (1.1) ekzameni; (1.2) ekzameni
• francuski: (1.1) examiner
• hiszpański: (1.1) examinar
• niemiecki: (1.1) jdn. in Dat. prüfen; (1.2) examinieren
• norweski (bokmål): (1.1) eksaminere
• norweski (nynorsk): (1.1) eksaminere
• nowogrecki: (1.1) εξετάζω
• ormiański: (1.1) զննել; (1.2) զննել
• rosyjski: (1.1) экзаменовать
• słowacki: (1.1) skúšať
• szwedzki: (1.1) examinera
• ukraiński: (1.1) екзаменувати
• włoski: (1.1) esaminare; (1.2) esaminare

źródła: