edzeca

edzeca (esperanto)

morfologia:

edz•ec•a

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przest. małżeński, matrymonialny

(1.2) małżeński (związany z małżeństwem homoseksualnych mężczyzn)

odmiana:

(1.1-2)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	edzeca	edzecaj
akuzativo	edzecan	edzecajn

przykłady:

(1.1) Ĉar, sin dediĉinte al Iŝtar, do al senedzeco, ŝi neniel povus celi edzecan feliĉon kun li. → Bowiem, poświęciwszy się Isztar, a więc panieństwu, w żaden sposób nie mogłaby zmierzać do małżeńskiego szczęścia z nim.

(1.1) Juna naivulino devas unufoje plenskribi hotelslipon. Ĉe la rubriko „sekso” ŝi skribas blonda, kaj ĉe la rubriko “edzeca stato” ŝi deklaras: du foje semajne. → Młoda naiwniaczka pewnego razu musi wypełnić kartę hotelową. W rubryce „płeć” pisze jasnowłosa, a w rubryce „stan małżeński” oświadcza; dwa razy tygodniowo.

składnia:

kolokacje:

(1.1) edzeca infano → dziecko małżeńskie • edzeca juro → prawo małżeńskie (część prawa rodzinnego)

(1.2) samseksa / samseksema edzeco → małżeństwo homoseksualne (męskie)

synonimy:

(1.1) geedzeca, geedza, edziĝa, geedziĝa

antonimy:

(1.1) eksteredzeca

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. edzo, edzino, edzeco, edzigo, edziĝo, geedziĝo, novgeedzoj

czas. edzigi, edziĝi, edzinigi, edziniĝi

przym. geedzeca, geedza, edziĝa, geedziĝa, eksteredzeca, senedza

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zob. edzineco

źródła: