edikt

edikt (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) edykt

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	edikt	edikty
dopełniacz	ediktu	ediktů
celownik	ediktu	ediktům
biernik	edikt	edikty
wołacz	edikte	edikty
miejscownik	ediktu	ediktech
narzędnik	ediktem	edikty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

edikt (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) edykt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nôkôz, rozpòrządzenié, ògłoszenié

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

edikt (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) edykt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ediktálny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: