eḱ

Podobna pisownia: -ek • ee´ǩǩ • eeʹǩǩ • eeˊǩǩ • ek • ekk • ÉK • ék

eḱ (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:: ekk • ek

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) róg (kąt)^[1]

(1.2) krawędź, kant, róg (ulicy)^[2]

odmiana:: (1.1-2) lp eḱ, lm ekja

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: por. niem. Ecke

uwagi:

źródła:

↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 306.
↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 113.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=eḱ&oldid=7813848”