dziurkacz biurowy (język polski) edytuj

 
dziurkacz biurowy (1.1)
wymowa:
IPA[ˈʥ̑urkaʤ̑ bʲjuˈrɔvɨ], AS[ʒ́urkaǯ bʹi ̯urovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.udźw. międzywyr.i → j 
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) biur. przyrząd do robienia dziurek na brzegach kartek, które mają być przechowywane w skoroszytach lub segregatorach; zob. też dziurkacz w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dziurkacz
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) sprzęt biurowy
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.