dziki lokator (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈʥ̑ici lɔˈkatɔr], AS[ʒ́iḱi lokator], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. osoba, która zajęła lokal bez zgody właściciela
odmiana:
(1.1) związek zgody,
przykłady:
(1.1) Pozbycie się dzikich lokatorów to często walka z wiatrakami[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. squatter
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła: