dziewięćdziesiąty

dziewięćdziesiąty (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌʥ̑ɛvʲjɛ̇̃ɲʥ̑ɛ̇ˈɕɔ̃ntɨ], AS[ʒ́evʹi ̯ė̃ńʒ́ėśõnty], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.asynch. ą asynch. ę akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik odliczebnikowy[1]

(1.1) od 90
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W trzecim okresie u schyłku lat dziewięćdziesiątych pojawiły się duże firmy developerskie, dla których sukces rynkowy był tak samo ważny jak konieczność zapewnienia atrakcyjnej lokalizacji i odpowiedniej jakości architektury[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) lata dziewięćdziesiąte
synonimy:
(1.1) skrót 90.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dziewięćdziesiątka ż
licz. dziewięćdziesiąt, dziewięćdziesięcioro
przym. dziewięćdziesiątkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
W tradycyjnej terminologii wyraz był nazywany liczebnikiem porządkowym[3], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
Skrócona pisownia z łącznikiem („90-ty”, „90-ych” itp.) jest nieprawidłowa.
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 90
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. z Internetu
  3.   Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.