dzierżawić (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) praw. ekon. oddawać w dzierżawę
(1.2) praw. ekon. brać lub mieć w dzierżawie
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Panicz zamierza dzierżawić tylko połowę swoich gruntów.
(1.2) Twój dziad dzierżawił proboszczowską ziemię nad potokiem.
składnia:
(1.1) dzierżawić + B.nie dzierżawić + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wydzierżawiać
(1.2) arendować, wydzierżawiać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dzierżawne n, dzierżawa ż, dzierżawca mos, dzierżawka ż, dzierżawczość ż, dzierżawczyni ż, wydzierżawianie n, dzierżawienie n, dzierżawina ż, dzierżawnictwo n, dzierżawność ż
czas. wydzierżawiać ndk., wydzierżawić dk.
przym. dzierżawczy, dzierżawiony, dzierżawny
przysł. dzierżawczo
ims. dzierżawiony
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dzierżawa
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: