dzierżawa

dzierżawa (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. ekon. użytkowanie czyjejś rzeczy lub prawa majątkowego przez określony czas w zamian za ustaloną umową opłatę

(1.2) pot. czynsz opłacany przez dzierżawcę

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dzierżawa	dzierżawy
dopełniacz	dzierżawy	dzierżaw
celownik	dzierżawie	dzierżawom
biernik	dzierżawę	dzierżawy
narzędnik	dzierżawą	dzierżawami
miejscownik	dzierżawie	dzierżawach
wołacz	dzierżawo	dzierżawy

przykłady:

(1.1) Chcę oddać w dzierżawę swoje gospodarstwo.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dzierżawienie, wydzierżawianie; przest. arenda, arendowanie, pacht

(1.2) dzierżawne, czynsz, opłata dzierżawna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) leasing, leasingowanie, wieczysta dzierżawa, tenuta

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dzierżawność ż, dzierżawnictwo n, dzierżawka ż, dzierżawina ż, dzierżawczość ż, dzierżawca mos, dzierżawczyni ż, dzierżawne n, dzierżawienie n

czas. dzierżawić ndk., wydzierżawić dk.

przym. dzierżawny, dzierżawczy, dzierżawiony

przysł. dzierżawczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *dŕ̥žava → trzymanie, posiadanie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) lease, holding, landholding, rental, tenancy
• białoruski: (1.1) арэнда ż; (1.2) арэнда ż
• bułgarski: (1.1) аренда ż; (1.2) аренда ż
• kataloński: (1.1) arrendament m
• ukraiński: (1.1) оренда ż; (1.2) оренда ż
• włoski: (1.1) affitto m, appalto m; (1.2) fitto m, affitto m, pigione m

źródła: