wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) eduk. kierownik wydziału uczelni; zob. też Dziekan (szkoła wyższa) w Wikipedii
(1.2) kośc. prezbiter kierujący dekanatem, wikariusz rejonowy; zob. też Dziekan (Kościół katolicki) w Wikipedii
(1.3) daw. kośc. stopień duchowieństwa Wojska Polskiego
(1.4) kośc. przewodniczący kolegium kardynałów; zob. też Dziekan Kolegium Kardynalskiego w Wikipedii
(1.5) dypl. najstarszy rangą i stażem przedstawiciel korpusu dyplomatycznego
(1.6) praw. przewodniczący rady adwokackiej
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Spotkałem dziekana, który wracał od rektora.
(1.2) Dziekani przekazli proboszczom materiały duszpasterskie dostarczone przez kurię.
(1.3) Brat babci Honoraty był dziekanem okręgu generalnego w Wojsku Polskim.
(1.4) Następnie obowiązkiem i jednocześnie przywilejem dziekana jest sprawowanie pogrzebu zmarłego papieża, jeśli wakat nastąpił przez śmierć.[1]
(1.5) Dziś już można powiedzieć, że korpus dyplomatyczny akredytowany w Polsce będzie miał nowego dziekana.[2]
(1.6) Dziekan rady adwokackiej zginęła w Smoleńsku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wicedziekan mos, dziekania ż, dziekanat m, dziekanica ż, dziekanka ż
przym. dziekański
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. decanusdziesiętnik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: