dzięcioły (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) ornit. Picinae[1], podrodzina ptaków o silnym dziobie i długim języku, żywiący się owadami leśnymi, zaliczana do rodziny dzięciołowatych; zob. też dzięcioły (podrodzina) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, forma fleksyjna

(2.1) lm od: dzięcioł
odmiana:
(1.1) blp,
(2.1) zob. dzięcioł
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) podrodzina
hiponimy:
holonimy:
(1.1) dzięciołowate
meronimy:
(1.1) dzięcioł zielony, dzięcioł trójpalczasty, dzięcioł duży, dzięcioł średni, dzięcioł czarny, dzięcioł białogrzbiety, dzięcioł zielonosiwy
wyrazy pokrewne:
rzecz. dzięcioł m, dzięciołek nmos, dzięciolenie n, dzięciołowate nmos, dzięciolnik m, dzęciołowe nmos
zdrobn. dzięciołek m
czas. dzięciolić ndk.
przym. dzięcioli, dzięciołowy, dzięciołowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Picinae” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.