dysleksja
dysleksja (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) med. psych. eduk. specyficzne trudności w nauce czytania i pisania; zob. też dysleksja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik dysleksja dopełniacz dysleksji celownik dysleksji biernik dysleksję narzędnik dysleksją miejscownik dysleksji wołacz dysleksjo
- przykłady:
- (1.1) Przebadano go w poradni i stwierdzono, że ma dysleksję.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) dysleksja rozwojowa, legastenia[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) dysleksja wizualna
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dyslektyk m, dyslektyczka ż
- przym. dyslektyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- przedrostek dys- (oznaczający brak, niemożność) i temat lego- → czytam, lexis- → mowa z łac. lub gr.; w Polsce termin używany od 1959 roku[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dyslexia, developmental dyslexia
- arabski: (1.1) عسر القراءة
- baskijski: (1.1) dislexia
- bułgarski: (1.1) дислексия ż
- czeski: (1.1) dyslexie ż, vyvojova dyslexie ż
- duński: (1.1) dysleksi w, ordblindhed w
- esperanto: (1.1) vortblindeco, disleksio
- fiński: (1.1) lukivaikeus, lukihäiriö, dysleksia
- francuski: (1.1) dyslexie
- hiszpański: (1.1) dislexia ż
- islandzki: (1.1) lesblinda ż, dyslexía ż, lestrarörðugleikar m/lm
- niemiecki: (1.1) Dyslexie ż, Legasthenie ż
- nowogrecki: (1.1) δυσλεξία ż
- rosyjski: (1.1) дислексия ż
- słowacki: (1.1) dyslexia ż
- szwedzki: (1.1) dyslexi w
- turecki: (1.1) disleksi
- węgierski: (1.1) diszlexia
- wietnamski: (1.1) chứng khó đọc
- włoski: (1.1) dislessia ż
- źródła: