dyskredytacja (język polski)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. ośmieszenie kogoś, podważenie jego autorytetu
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dyskredytowanie n, zdyskredytowanie n
czas. dyskredytować ndk., zdyskredytować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. discréditation
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: