dyrygencki
dyrygencki (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌdɨrɨˈɡɛ̃nt͡sʲci], AS: [dyrygẽncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- ⓘ
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dyrygencki dyrygencka dyrygenckie dyrygenccy dyrygenckie dopełniacz dyrygenckiego dyrygenckiej dyrygenckiego dyrygenckich celownik dyrygenckiemu dyrygenckiej dyrygenckiemu dyrygenckim biernik dyrygenckiego dyrygencki dyrygencką dyrygenckie dyrygenckich dyrygenckie narzędnik dyrygenckim dyrygencką dyrygenckim dyrygenckimi miejscownik dyrygenckim dyrygenckiej dyrygenckim dyrygenckich wołacz dyrygencki dyrygencka dyrygenckie dyrygenccy dyrygenckie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Dyrygent (…) pokazał nam swoją indywidualność artystyczną i wysokiej klasy technikę dyrygencką[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) konkurs / kurs / pulpit dyrygencki • pałeczka / buława / działalność dyrygencka • warsztaty dyrygenckie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dyrygent mos, dyrygentka ż, dyrygowanie n, dyrygentura ż
- czas. dyrygować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) dirigentský
- rosyjski: (1.1) дирижёрский
- słowacki: (1.1) dirigentský
- słoweński: (1.1) dirigentski
- ukraiński: (1.1) диригентський
- węgierski: (1.1) karmesteri
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „dyrygencki” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.