dyrkare (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wielbiciel[1]
(1.2) czciciel, wyznawca[1]
odmiana:
(1.1-2) en dyrkare, dyrkaren, dyrkare, dyrkarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) soldyrkare
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. dyrka
rzecz. dyrkan
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 103.