dyfamować (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) daw. gw. (Kresy) obrażać[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Taka może nas dyfamować, brzydkie słowo powiedzieć, a my będziemy się cieszyli, że to politycznie i z edukacyą[2]. (sic!)
(1.1) Mnie dyfamować, mnie, Błażeja Pokrzywę! Mnie, którego na dziesięć parafij wkoło dziadowskim królem zowią[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dyfamacja
czas. zdyfamować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: obrażać
źródła:
  1. Ewa Jędrzejko, Elementy kresowe w języku Gabrieli Zapolskiej, w: Prace językoznawcze, t. 19 pod red. Aliny Kowalskiej i Aleksandra Wilkonia, Uniwersytet Śląski, Katowice 1991, s. 75.
  2. Klemens Junosza, Buda na karczunku, rozdz. III, Wilno 1897.
  3. Klemens Junosza, Czarnebłoto, rozdz. VI O bydlęciu mądrem, o dziadzie hardym, oraz o dwóch pannach urodziwych, Gebethner i Wolff, Warszawa 1895.