dwunastoletni
dwunastoletni (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌdvũnastɔˈlɛtʲɲi], AS: [dvũnastoletʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ⓘ
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwunastoletni dwunastoletnia dwunastoletnie dwunastoletni dwunastoletnie dopełniacz dwunastoletniego dwunastoletniej dwunastoletniego dwunastoletnich celownik dwunastoletniemu dwunastoletniej dwunastoletniemu dwunastoletnim biernik dwunastoletniego dwunastoletni dwunastoletnią dwunastoletnie dwunastoletnich dwunastoletnie narzędnik dwunastoletnim dwunastoletnią dwunastoletnim dwunastoletnimi miejscownik dwunastoletnim dwunastoletniej dwunastoletnim dwunastoletnich wołacz dwunastoletni dwunastoletnia dwunastoletnie dwunastoletni dwunastoletnie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Uderzyła z ogromną siłą w kajak, którym płynęli Adam (…) z dwunastoletnią córką Agatką[1].
- (1.1) Ma dwoje dzieci: dwunastoletnią Dianę i trzyletniego Filipa[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dwunastoletni chłopiec / chłopak / syn • dwunastoletni koniak • dwunastoletnia dziewczynka / córka / córeczka • dwunastoletnie dziecko
- (1.2) dwunastoletni staż • dwunastoletnia gwarancja • wojna dwunastoletnia
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nastoletni
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwunastolecie n, dwunastolatek m, dwunastolatka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) дванаццацігадовы; (1.2) дванаццацігадовы
- czeski: (1.1) dvanáctiletý; (1.2) dvanáctiletý
- esperanto: (1.1) dekdujara; (1.2) dekdujara
- niemiecki: (1.1) zwölfjährig; (1.2) zwölfjährig
- rosyjski: (1.1) двенадцатилетний; (1.2) двенадцатилетний
- słowacki: (1.1) dvanásťročný; (1.2) dvanásťročný
- szwedzki: (1.1) tolvårig; (1.2) tolvårig
- ukraiński: (1.1) дванадцятилітній, дванадцятирічний; (1.2) дванадцятилітній, дванадцятирічний
- źródła:
- ↑ Krzysztof Sakowski, Mirosław Koźmin, KOŹ, Motorówka rozszarpała nam dziecko, „Super Express”, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Przemysław Puch, SŁOWNIK BIZNESMENÓW POLSKICH (119), „Gazeta Wyborcza”, 1994-03-03, Narodowy Korpus Języka Polskiego.