Wikisłownik

dwujęzyczność

dwujęzyczność (język polski)

edytuj
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. posługiwanie się dwoma językami
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikdwujęzyczność
dopełniaczdwujęzyczności
celownikdwujęzyczności
biernikdwujęzyczność
narzędnikdwujęzycznością
miejscownikdwujęzyczności
wołaczdwujęzyczności
przykłady:
(1.1) Ten wrzesień na przykład jest pomyślany po to, by pokazać na rozmaite sposoby niemiecko-łużycką dwukulturalność i naturalną dwujęzyczność miasta[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bilingwizm
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) wielojęzyczność
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. dwujęzyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ z Internetu
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=dwujęzyczność&oldid=7889054”