dworzanin (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. osoba będąca członkiem świty arystokraty, należąca do dworu; zob. też dworzanin w Wikipedii
(1.2) przen. osoba u władzy lub jej towarzysząca, członek ogólnie pojętego rządu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Raz po raz jakiś pan, czy dworzanin z szeregu wyjedzie, do karocy królewskiej się zbliży, kilka słów zamieni i przystanie, żeby do nadjeżdżających dołączyć.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dworak
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dwór m, podworowe n, dworactwo n, podwórze n, dwórka ż, dworka ż
forma żeńska dworzanka ż
przym. dworski, nadworny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Marian Pankowski, Ksiądz Helena : wybór utworów dramatycznych, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.