dwojaczki

dwojaczki (język polski)

dwojaczki (1.1)

dwojaczki (1.2)

wymowa:

​, IPA: [dvɔˈjaʧ̑ʲci], AS: [dvoi ̯ačʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) dwoje dzieci urodzonych podczas tego samego porodu

(1.2) zdrobn. od: dwojaki

odmiana:

(1.1-2) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	dwojaczki
dopełniacz	dwojaczków
celownik	dwojaczkom
biernik	dwojaczki
narzędnik	dwojaczkami
miejscownik	dwojaczkach
wołacz	dwojaczki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bliźnięta, bliźniaki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dwojaki nmos, dwója ż, dwojakość ż, dwa n

czas. dwoić, podwoić

przym. dwojaki, dwojaczy

przysł. dwojako, w dwójnasób

licz. dwa, dwojaki

tem. słow. drugo-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) dunaskitoj

źródła: