dwoistość
dwoistość (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik dwoistość dopełniacz dwoistości celownik dwoistości biernik dwoistość narzędnik dwoistością miejscownik dwoistości wołacz dwoistości
- przykłady:
- (1.1) Niektóre zgromadzenia katarskie stosowały taki dualizm do każdej rzeczywistości, przez co dochodzili do przedkładania dwoistości proroków, dwoistej postaci Chrystusa i w końcu dwoistego Początku.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dwoistość kwiatu
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) duality, twoness, doubleness
- białoruski: (1.1) дваістасць ż
- estoński: (1.1) duaalsus
- francuski: (1.1) dualité ż
- interlingua: (1.1) dualitate, duplicitate
- niemiecki: (1.1) Dualität ż
- rosyjski: (1.1) двойственность ż
- sanskryt: (1.1) द्वैत n (dvaita)
- ukraiński: (1.1) двоїстість ż
- źródła:
- ↑ Enrico Riparelli, Herezje chrześcijańskie. Dawne i współczesne, przekład: Agata Brzóska, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2008, str. 65