dwoistość

dwoistość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) składanie się z dwóch części, aspektów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	dwoistość
dopełniacz	dwoistości
celownik	dwoistości
biernik	dwoistość
narzędnik	dwoistością
miejscownik	dwoistości
wołacz	dwoistości

przykłady:

(1.1) Niektóre zgromadzenia katarskie stosowały taki dualizm do każdej rzeczywistości, przez co dochodzili do przedkładania dwoistości proroków, dwoistej postaci Chrystusa i w końcu dwoistego Początku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dwoistość kwiatu

synonimy:

(1.1) dualność, dualizm

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zdwajanie n, podwajanie n

czas. dwoić

przym. dwoisty

przysł. podwójnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dwoisty + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) duality, twoness, doubleness
• białoruski: (1.1) дваістасць ż
• estoński: (1.1) duaalsus
• francuski: (1.1) dualité ż
• interlingua: (1.1) dualitate, duplicitate
• niemiecki: (1.1) Dualität ż
• rosyjski: (1.1) двойственность ż
• sanskryt: (1.1) द्वैत n (dvaita)
• ukraiński: (1.1) двоїстість ż

źródła: