durchfallen

durchfallen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈdʊʁçˌfalən]

^{ⓘ ⓘ ⓘ}

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) pot. przelatywać, przelecieć (np. przez dziurę)

(1.2) pot. oblewać, oblać (egzamin)

(1.3) pot. przegrywać, przegrać (np. eliminacje, wybory)

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony

(2.1) przelatywać, przelecieć, pokonywać odległość lecąc, pokonać odległość lecąc

odmiana:

(1.1-3) durchfallen (fällt durch), fiel durch, durchgefallen (sein)

(2.1) durchfallen (durchfällt), durchfiel, durchfallen (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Durchfallen n, Druchfall m, Durchfaller m, Durchfallerin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: fallen • abfallen • anfallen • auffallen • auseinanderfallen • ausfallen • befallen • beifallen • dahinfallen • darüberfallen • durchfallen • einfallen • entfallen • fortfallen • gefallen • herabfallen • herausfallen • herfallen • herunterfallen • hinauffallen • missfallen • umfallen • überfallen • verfallen • wegfallen • zerfallen • zufallen • zurückfallen • zusammenfallen

źródła: