dulcynea (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌdulʦ̑ɨ̃ˈnɛa], AS[dulcỹnea], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. iron. wybranka, ukochana, dama serca
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Spójrz, znów kupił kwiaty dla tej swojej dulcynei.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bogdanka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ukochana
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
od imienia „Dulcinea” (ukochana Don Kichota z powieści Cervantesa)[1]
uwagi:
zobacz też: donkiszot donkiszoteria
tłumaczenia:
źródła:
  1. Władysław Kopaliński, Słownik eponimów czyli wyrazów odimiennych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11978-0, s. 71.