dukke

dukke (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) lalka

odmiana:

(1.1) en dukke, dukken, dukker, dukkene lub ei dukke, dukka, dukker, dukkene

przykłady:

(1.1) Han er deprimert fordi sønnen hans liker å leke med dukker. → Jest przygnębiony, bo jego syn lubi się bawić lalkami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dokke

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: