duchowy ojciec
duchowy ojciec (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przen. osoba ciesząca się dużym autorytetem, uważana za mistrza[1]
- (1.2) przen. osoba inicjująca lub patronująca jakiemuś przedsięwzięciu
- odmiana:
- (1.1-2) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik duchowy ojciec duchowi ojcowie dopełniacz duchowego ojca duchowych ojców celownik duchowemu ojcu duchowym ojcom biernik duchowego ojca duchowych ojców narzędnik duchowym ojcem duchowymi ojcami miejscownik duchowym ojcu duchowych ojcach wołacz duchowy ojcze duchowi ojcowie
- przykłady:
- (1.1) Cały zastęp uważał druha Bogdana za swojego duchowego ojca.
- (1.2) Lord uważany jest za jednego z duchowych ojców współczesnych igrzysk olimpijskich.
- składnia:
- (1.2) duchowy ojciec + D.
- kolokacje:
- (1.1) potrzebować duchowego ojca
- (1.2) duchowy ojciec rewolucji / Solidarności / Unii Europejskiej
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „duchowy ojciec” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.