duchacz

duchacz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. zakonnik ze zgromadzenia założonego przez sługę Bożego Klaudiusza Poullart des Places; zob. też duchacze w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	duchacz	duchacze
dopełniacz	duchacza	duchaczy
celownik	duchaczowi	duchaczom
biernik	duchacza	duchaczy
narzędnik	duchaczem	duchaczami
miejscownik	duchaczu	duchaczach
wołacz	duchaczu	duchacze

przykłady:

(1.1) Na świecie pracę misyjną prowadzi około 3050 duchaczy różnych narodowości.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ojciec duchacz • być / zostać duchaczem • wstąpić do / klasztor / placówka / parafia / dom zakonny / postulat / nowicjat / konstytucje / śluby / duchowość / charyzmat duchaczy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zakonnik, osoba konsekrowana

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. duch mzw

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. duch + -acz

uwagi:

tłumaczenia:

• włoski: (1.1) spiritano m

źródła: