duby smalone (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈdubɨ smaˈlɔ̃nɛ], AS[duby smalõne], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

związek frazeologiczny

(1.1) głupstwa, brednie, rzeczy zmyślone[1][2]; zob. też duby smalone w Encyklopedii staropolskiej
odmiana:
(1.1) związek zgody; blp;
przykłady:
(1.1) Duby smalone pleciesz, a cóż ci to złego zrobili?[3]
(1.1) Dziewczyna duby smalone bredzi, / A gmin rozumowi bluźni.[4]
(1.1) Mów takim do rozumu, to ziewają, ale praw im duby smalone o świętej źrenicy wolności szlacheckiej, ekscytuj bajędą o równości z królami […] a wydzieraj się przy tym ze wszystkiej mocy, machaj rękoma jak wiatrak, to się w końcu z czułości popłaczą i gotowi cię nawet porwać na ręce a ogłosić zbawcą ojczyzny.[5]
składnia:
kolokacje:
(1.1) opowiadać / pleść duby smalone
synonimy:
(1.1) banialuki, brednie, farmazony, androny, pierdoły, koszałki-opałki, reg. koszyczki-opałeczki, reg. kipki-opałki, reg. koszały-opały
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
może pol. duby + smalonedęby + opalone[6]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „koszałka” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 494.
  2.   Hasło „duby” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. W. Reymont: Chłopi
  4. A. Mickiewicz: Romantyczność
  5. W. Reymont: Rok 1794
  6. Co to znaczy "pleść duby smalone"?