Wikisłownik

dubn

dubn (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [dupn̥], AS: [dupn̦], zjawiska fonetyczne: wygł. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Db i liczbie atomowej 105; zob. też dubn w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikdubn
dopełniaczdubnu
celownikdubnowi
biernikdubn
narzędnikdubnem
miejscownikdubnie
wołaczdubnie
przykłady:
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma dubn?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) symbol. Db; stara nazwa unnilpentium (Unp)
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. dubnowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) n.łac. dubnium, od nazwy miejscowości: Dubna pod Moskwą, gdzie mieści się Zjednoczony Instytut Badań Jądrowych, w którym dokonano syntezy kilku pierwiastków transuranowych
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
(1.1) dawna nazwa tego pierwiastka brzmiała: han (symbol: Ha)
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=dubn&oldid=8293964”