dubliński
dubliński (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [duˈblʲĩj̃sʲci], AS: [dublʹĩĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) odnoszący się do miasta Dublin[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dubliński dublińska dublińskie dublińscy dublińskie dopełniacz dublińskiego dublińskiej dublińskiego dublińskich celownik dublińskiemu dublińskiej dublińskiemu dublińskim biernik dublińskiego dubliński dublińską dublińskie dublińskich dublińskie narzędnik dublińskim dublińską dublińskim dublińskimi miejscownik dublińskim dublińskiej dublińskim dublińskich wołacz dubliński dublińska dublińskie dublińscy dublińskie
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Zatoka Dublińska
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Dublin, dublińczyk, dublinka
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) dublindar
- bułgarski: (1.1) дъблински
- czeski: (1.1) dublinský
- francuski: (1.1) dublinois
- hiszpański: (1.1) dublinés
- rosyjski: (1.1) дублинский
- słowacki: (1.1) dublinský
- ukraiński: (1.1) дублінський
- węgierski: (1.1) dublini
- włoski: (1.1) dublinese
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 18.
