dualizm korpuskularno-falowy

dualizm korpuskularno-falowy (język polski)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męski

(1.1) fiz. właściwość materii polegająca na tym, że w pewnych przypadkach ujawnia naturę falową, a w innych cząsteczkową (korpuskularną); zob. też dualizm korpuskularno-falowy w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

(1.1) Światło ma naturę dualizmu korpuskularno-falowego, która została ujawniona w mechanice kwantowej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) wave-particle duality, wave-corpuscle duality
• hiszpański: (1.1) dualidad onda-corpúsculo ż, dualidad onda-partícula ż
• kataloński: (1.1) dualitat ona-corpuscle ż, dualitat ona-partícula ż

źródła: